Χρυσή Αυγη: Πολιτισμικό σούρουπο

     Όλα άρχισαν (ή μήπως όχι;) με τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Ο πολιτικός χώρος στον οποίον δραστηριοποιούνταν δεν έχει καμία σχέση. Το θύμα δεν έχει ταυτότητα. Σημασία έχει ότι η Ελλάδα μετράει ακόμα μια απώλεια, η οποία το δίχως άλλο πρέπει να βαραίνει αποκλειστικά τα κόμματα του "συνταγματικού τόξου" (και μη) και τα πάσης φύσεως Μ.Μ.Ε. που ξαφνικά έχουν βαλθεί να δείξουν στον κόσμο τι κρύβεται πραγματικά πίσω από την οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

     Λίγο πριν τον Ιούνιο του '12 που πραγματοποιήθηκαν οι βουλευτικές εκλογές, έβγαιναν διάφορες δημοσκοπήσεις, πολλές από τις οποίες αν και κατευθυνόμενες, έδειχναν ξεκάθαρα την στροφή του κόσμου στην Χρυσή Αυγή. Άλλοι λόγω αντίδρασης, άλλοι λόγω του μεταναστευτικού που είχαν άμεσα προβλήματα και άλλοι γιατί το θεωρούσαν cool (καταραμένα άμυαλα πιτσιρίκια) στρέφονταν εκεί. Τα κανάλια και οι διάφορες εφημερίδες, επειδή πάσχιζαν να ενισχύσουν τα ποσοστά των κομμάτων από τα οποία χρηματοδοτούνταν, δεν ασχολήθηκαν όσο έπρεπε με το φαινόμενο της, όπως φαίνονταν βέβαιης, εισόδου της Χρυσής Αυγής στη βουλή.


     Έτσι, το φασιστικό κόμμα, με απαίτηση του ελληνικού λαού, και απολύτως δημοκρατικά, μπήκε στη βουλή (ειρωνικό έτσι;). Τα κόμπλεξ και το μυαλό (είδατε που είναι χιουμοριστικό το blog;) που κουβαλάνε τόσα χρόνια φάνηκε από τις πρώτες μέρες με το περιβόητο "εγέρθητω", που ακόμα και αυτό αν και λάτρεις της ιστορίας μας και της γλώσσας μας, δεν ξέρουν να το πουν σωστά. Για άλλη μια φορά τα Μ.Μ.Ε. έπρεπε να οργανώσουν την προπαγάνδα της καινούριας κυβέρνησης αφήνοντας λίγο χρόνο για να ασχοληθούν με αυτό το φλέγον θέμα. Η "δημοκρατική" δράση τους συνεχίστηκε με την επίθεση σε μετανάστες και σε λαϊκές παίρνοντας τον νόμο στα χέρια τους. Καμία ιδιαίτερη αντίδραση από πλευράς κυβέρνησης καθώς εξυπηρετούσαν τον σκοπό τους. Αντιπροσωπεύοντας επάξια με τους τραμπουκισμούς τους, την οργή του λαού, ήταν άλλη μια "ανακουφιστική βαλβίδα" στο καζάνι που βράζει. Σταδιακά απομόνωσαν τα μέλη της Χρυσής Αυγής από τα πάνελ τους και τα τηλεοπτικά παράθυρα ενισχύοντας την δημοτικότητά τους. Τους μετέτρεψαν σε θύματα της λογοκρισίας, τους φασίστες. Πιστεύω ότι αν τους άφηναν να συνεχίσουν να βγαίνουν και να λένε την άποψη τους, όλοι αυτοί οι μικροτσούτσουνοι στρατόκαυλοι, θα καταλάβαινε ο κόσμος με τι πραγματικά είχε να κάνει και θα τους εξοστράκιζε.

     Φτάνουμε στο σήμερα και στην στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από έναν εκτελεστή της οργάνωσης. Οι λόγοι που κρύβονται πίσω απο την δολοφονία μπορεί να είναι περισσότεροι από τους προφανείς.Φαίνεται ότι πλέον αυτό το όργανο της κυβέρνησης χάνει την χρησιμότητα του, και πάει σιγά σιγά για απόσυρση με έκτακτες εκπομπές και αποκαλύψεις από "πρώην χρυσαυγίτες" που δείχνουν τι εστί πραγματικά Χρυσή Αυγή.Εντωμεταξύ από την στιγμή που όλη μέρα ασχολούμαστε με αυτό το θέμα, η κυβέρνηση είναι ελεύθερη να περάσει τα μέτρα που δεν πρόλαβε να περάσει τον Αύγουστο. Έχουμε αναλωθεί τόσο πολύ στο να ανακαλύψουμε τι κρύβεται πίσω από τα φουσκωτά μπράτσα και τα κενά κεφάλια των ξυρισμένων φλώρων, που δεν αναρωτιέται κανείς πώς φτάσαμε στο σημείο να τους φέρουμε στο προσκήνιο ευθύς εξαρχής. Αυτοί πάλι που ψάχνουν απαντήσεις, κάνοντας τις σωστές ερωτήσεις προφανώς δεν έχουν βήμα στα κατευθυνόμενα μέσα.



    
     Κοιτάμε να σβήσουμε την φωτιά, αλλά δεν αναζητούμε την πηγή της. Έχουμε συγχωνεύσει λανθασμένα τον ορισμό  λέξεων όπως αριστερός-κομμουνιστής και πατριώτης-εθνικιστής σε τέτοιο βαθμό ώστε πλέον η γραμμή που χωρίζει αυτές τις έννοιες να είναι πλέον αδιόρατη. Χωνεύτε το: Ειναι διαφορετικό το να θέλεις το καλό της πατρίδας σου και άλλο το να θες το καλό της πατρίδας σου εις βάρος των άλλων λαών. Το δικαίωμα που σου δίνει η χώρα να φωνάζεις: "Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή" ελεύθερα, συνοδεύεται και από κάποιες υποχρεώσεις. Η παιδεία είναι το όπλο απέναντι σε αυτό το μόρφωμα και δυστυχώς στην Ελλάδα, η κρίση μας ανάγκασε να πουλήσουμε τα πυρομαχικά...